Gen. Różański: w 2016 r. więcej ćwiczeń; powrót tych, którzy odeszli z wojska. 2016-01-02 09:10 aktualizacja widzieli siebie jako żołnierzy zawodowych, którzy służą do emerytury Wyrokiem z dnia 23.06.2020 r. Sąd Okręgowy w Szczecinie (VI U 1649/18) zmienił na korzyść mojego klienta decyzję ZUS w sprawie o prawo do rekompensaty. Rozstrzygnięcie Sądu dotyczyło prawa do rekompensaty…. Podstawa prawna Prawo do rekompensaty ustalono w art. 21 do 23 ustawy o emeryturach pomostowych. Zgodnie z art. 21 ustawy o emeryturach pomostowych: 1. […] Tramwaje pojechałyby wówczas z dworca Łódź Żabieniec przez Limanowskiego, Wojska Polskiego, Franciszkańską i Kilińskiego. Tomasz Andrzejewski, rzecznik ZDiT, w rozmowie z "Wyborczą" zaznacza, że ostateczna lista linii będzie znana przed samym otwarciem zamkniętych do tej pory ulic. Prawo do emerytury ulega zawieszeniu bez względu na wysokość przychodu uzyskiwanego przez emeryta z tytułu zatrudnienia kontynuowanego bez uprzedniego rozwiązania stosunku pracy z pracodawcą, na rzecz którego wykonywał je bezpośrednio przed dniem nabycia prawa do emerytury, ustalonym w decyzji organu rentowego. W odpowiedzi na wystąpienie Zarządu Krajowej Rady Izb Rolniczych o zmianę przepisów, tak aby okres zasadniczej służby wojskowej był uwzględniany przy ustalaniu prawa do emerytury rolniczej resort Rolnictwa przekazał pismem z dnia 16 lutego 2018 r. następującą informację: Prawo do emerytury rolniczej i jej wysokość, dla osób "Drugi punkt z tego filaru, z tego przykazania, jeśli mówimy o dekalogu, to emerytury stażowe. Emerytury stażowe, czyli możliwość podjęcia decyzji przez każdą Polkę, przez każdego Polaka, który znajduje się w wieku przedemerytalnym, po wypracowaniu odpowiedniego stażu, czy chce przejść na emeryturę, czy nie" - wyjaśnił i6Yr. Pracodawca, który zatrudnia młodego pracownika, musi liczyć się z faktem powołania go do wojska. Wprawdzie służba wojskowa trwa tylko 9 miesięcy, jednak nieobecność pracownika utrudnia prawidłową działalność pracodawcy. Powołanym do wojska pracownikom przepisy ustawy z 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej (DzU z 2004 r. nr 241, poz. 2416 ze zm.) gwarantują, że po zakończeniu służby nie będą w gorszej sytuacji od innych. Ich stosunki pracy nie zostają, co do zasady, rozwiązane. Ulegają jedynie w tym czasie zawieszeniu wzajemne świadczenia - zatrudniony nie pracuje, a pracodawca nie płaci powinni pamiętać, że w okresie między dniem doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej a jej odbyciem stosunek pracy nie może być przez zakład pracy wypowiedziany ani rozwiązany. Jeżeli okres dokonanego przez zakład pracy lub przez pracownika wypowiedzenia stosunku pracy upływa po dniu doręczenia pracownikowi karty powołania do czynnej służby wojskowej, wypowiedzenie staje się bezskuteczne. W tym przypadku rozwiązanie stosunku pracy może nastąpić tylko na żądanie Pracodawca wypowiedział pracownikowi umowę o pracę zawartą na czas nieokreślony 31 stycznia 2008 r. Umowa rozwiąże się 29 lutego br. Pracownik 8 lutego 2008 r. otrzymał kartę powołania do zasadniczej służby wojskowej. Dlatego też dokonane wypowiedzenie staje się bezskuteczne. 29 lutego br. powołany do wojska pracownik na piśmie poinformował pracodawcę, że żąda wydania świadectwa pracy z uwagi na upływ okresu wypowiedzenia, a on nie jest zainteresowany dalszym zatrudniony od 1 września 2007 r. 8 lutego 2008 r. otrzymał kartę powołania do zasadniczej służby wojskowej. Do jednostki wojskowej ma się stawić pod koniec lutego br. Służba wojskowa planowo zakończy się w listopadzie br. Jest uprawniony do 20 dni urlopu wypoczynkowego. Pracodawca po powrocie pracownika do pracy będzie obowiązany udzielić urlopu wypoczynkowego za 2007 r. w wymiarze 6,64 dnia oraz 5 dni za 2008 wymienione zasady stosuje się również do umów o pracę zawartych na okres próbny. W razie upływu okresu próbnego po powołaniu pracownika do czynnej służby wojskowej umowę o pracę uważa się za zawartą na czas o pracę zawarta na czas określony lub na czas wykonania określonej pracy ulega natomiast rozwiązaniu z upływem terminu określonego w pracodawcyPrzepisy ustawy o powszechnym obowiązku obrony gwarantują powołanemu pracownikowi określone świadczenia, do których zaliczamy dni wolne od pracy, odprawę, urlop wolne udzielane są na wniosek pracownika, któremu doręczono kartę powołania do czynnej służby wojskowej w wymiarze:• 2 dni, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej,• 1 dnia, jeżeli pracownikowi doręczono kartę powołania do odbycia ćwiczeń wojskowych trwających powyżej 30 okres zwolnienia od pracy pracownik nie zachowuje prawa do wynagrodzenia. Obowiązujące u danego pracodawcy przepisy mogą jednak przyznawać pracownikowi wynagrodzenie za ten powołany do zasadniczej lub okresowej służby wojskowej otrzymuje od pracodawcy odprawę w wysokości 2-tygodniowego wynagrodzenia obliczonego według zasad określonych dla ustalania ekwiwalentu za urlop nie przysługuje w razie ponownego powołania do tej samej bezpłatny przysługuje pracownikowi powołanemu do odbycia ćwiczeń wojskowych. Wymiar tego urlopu odpowiada okresowi trwania ćwiczeń. Nie dotyczy to jednak ćwiczeń trwających do 24 godzin, odbywanych w czasie lub w dniu wolnym od pracy. W czasie trwania urlopu bezpłatnego pracownik zachowuje wszystkie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wraca do pracyPracodawca, który zatrudnił pracownika w dniu powołania, ma obowiązek zatrudnienia go po zakończeniu służby wojskowej, jeżeli ten zgłosił się do niego w ciągu 30 dni od zwolnienia ze służby. Zachowanie wymienionego terminu powoduje, że czas odbywania służby wojskowej wlicza się do okresu zatrudnienia u tego pracodawcy w zakresie wszystkich uprawnień wynikających ze stosunku pracy. Zdarza się, że pracownik nie może dotrzymać tego terminu na przykład z powodu choroby. Wówczas powinien zawiadomić pracodawcę o swojej gotowości podjęcia zatrudnienia i niemożności niezwłocznego przystąpienia do jego wykonywania jak również okoliczność tę uzasadnić. W takiej sytuacji uważa się, że zatrudnienie zostało tym miejscu należy przypomnieć, że zgodnie z art. 59 ustawy o powszechnym obowiązku obrony RP żołnierzami w czynnej służbie wojskowej są osoby, które odbywają:• zasadniczą służbę wojskową,• nadterminową zasadniczą służbę wojskową,• przeszkolenie wojskowe,• ćwiczenia wojskowe,• okresową służbę wojskową. Nie zawsze po zakończeniu służby wojskowej pracownik wraca do tego samego pracodawcy. Jeżeli podejmie pracę w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby wojskowej, to czas odbywania tej służby zostanie mu wliczony do okresu zatrudnienia wymaganego do nabycia lub zachowania uprawnień wynikających ze stosunku pracy, z wyjątkiem uprawnień przysługujących wyłącznie pracownikom u pracodawcy, u którego podjął pracę, czyli uzależnionych od stażu zakładowego. Zasada ta dotyczy również pracowników, którzy podejmują pracę po raz pierwszy w życiu, jak też pracowników podejmujących pracę po upływie 30 dni od dnia zwolnienia z czynnej służby powinien zatrudnić pracownika po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej na poprzednio zajmowanym stanowisku lub na stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz równorzędne stanowisko pracy należy rozumieć takie, które odpowiada kwalifikacjom żołnierza powracającego po odbyciu czynnej służby wojskowej, jest podobne rodzajowo do poprzednio zajmowanego, z wynagrodzeniem nie niższym i z porównywalną możliwością awansowania. Należy pamiętać, że jeżeli w okresie odbywania przez pracownika czynnej służby wojskowej u pracodawcy zostały przeprowadzone zmiany w systemie wynagradzania, to powinny one objąć również tego pracownika. Dotyczy to tych zmian wynagrodzenia, które wynikają z systemu wynagradzania ogółu pracowników lub tej ich grupy, do której zaliczony został pracownik. Nie należą natomiast zmiany wynagrodzenia związane z przeszeregowaniem lub awansowaniem poszczególnych Skrobisz-Kaczmarek radca prawny I. Podstawa prawna: ustawa z dnia 18 lutego 1994 r. o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służby Kontrwywiadu Wojskowego, Służby Wywiadu Wojskowego, Centralnego Biura Antykorupcyjnego, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służby Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służby Celno-Skarbowej i Służby Więziennej oraz ich rodzin (Dz. U. z 2020 r. poz. 723), ustawa z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 53, z późn. zm.); ustawa z dnia 27 czerwca 2003 r. o rencie socjalnej (Dz. U. z 2020 r. poz. 1300 z późn. zm.); rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 2 sierpnia 2004 r. w sprawie rozliczenia rocznego i miesięcznego wypłaconych kwot emerytur lub rent inwalidzkich oraz sposobu ich zmniejszania (Dz. U. Nr 180, poz. 1866 z późn. zm.); rozporządzenie Ministra Pracy i Polityki Socjalnej z dnia 22 lipca 1992 r. w sprawie szczegółowych zasad zawieszania lub zmniejszania emerytury i renty (Dz. U. Nr 58, poz. 290 z późn. zm.). II. Obowiązki emeryta lub rencisty oraz zatrudniającego go pracodawcy: Emeryci i renciści mają obowiązek niezwłocznego zawiadomienia organ emerytalny o podjęciu działalności objętej obowiązkowo ubezpieczeniem społecznym. Obowiązek ten spoczywa na każdej osobie podejmującej działalność, bez względu na wysokość osiąganego przychodu. W zawiadomieniu o podjęciu działalności świadczeniobiorca składa oświadczenie o wysokości przychodu, jaki zamierza osiągnąć w danym roku kalendarzowym (druk do pobrania). Przy określaniu przychodu świadczeniobiorca wskazuje, czy planowany przychód: nie przekracza 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy, ostatnio ogłoszonego przez Prezesa GUS; przekracza 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia lecz nie przekracza 130% tego wynagrodzenia (z zaznaczeniem kwoty przekroczenia wraz z jej wysokością lub kwoty maksymalnego zmniejszenia); przekracza 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. Przychodem powodującym zmniejszenie wysokości policyjnej emerytury lub renty jest przychód osiągany z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego oraz z tytułu służby. 2. Za działalność podlegającą obowiązkowi ubezpieczenia społecznego uważa się zatrudnienie, służbę lub inną pracę zarobkową albo prowadzenie pozarolniczej działalności, w tym ww. formy działalności wykonywane za granicą. W szczególności dotyczy to przychodów uzyskiwanych z tytułu: pracy wykonywanej w ramach stosunku pracy; służby w: Wojsku Polskim, Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Służbie Ochrony Państwa, Straży Granicznej, Służbie Więziennej, Państwowej Straży Pożarnej, Straży Marszałkowskiej i Służbie Celno-Skarbowej[1], pracy wykonywanej na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia oraz współpracy z osobą wykonującą takie umowy; pracy wykonywanej na podstawie umowy o dzieło, zawartej z pracodawcą, z którym emeryt lub rencista pozostaje w stosunku pracy, lub jeżeli w ramach takiej umowy wykonuje pracę na rzecz pracodawcy, z którym pozostaje w stosunku pracy; pracy wykonywanej na podstawie umowy o pracę nakładczą; pozarolniczej działalności lub współpracy przy prowadzeniu tej działalności; członkostwa w rolniczej spółdzielni produkcyjnej lub spółdzielni kółek rolniczych; pracy wykonywanej w rolniczej spółdzielni produkcyjnej, spółdzielni kółek rolniczych lub zespołowym gospodarstwie rolnym tych spółdzielni; wykonywania odpłatnie pracy, na podstawie skierowania do pracy, w czasie odbywania kary pozbawienia wolności lub tymczasowego aresztowania; pobierania stypendium sportowego; działalności wykonywanej osobiście przez osoby należące do składu rad nadzorczych, wynagradzanych z tytułu pełnienia tej funkcji; działalności wykonywanej za granicą; sprawowania mandatu posła i posła do Parlamentu Europejskiego oraz senatora. Przy ustalaniu przychodu mającego wpływ na zmniejszenie świadczeń uwzględnia się w szczególności kwoty pobranych zasiłków: chorobowego, macierzyńskiego i opiekuńczego oraz wynagrodzenia za czas niezdolności do pracy, wypłacanego na podstawie przepisów Kodeksu pracy oraz kwoty świadczenia rehabilitacyjnego, wyrównawczego, zasiłku wyrównawczego i dodatku wyrównawczego. Przychodem powodującym zmniejszenie wysokości policyjnej emerytury lub renty jest również: wynagrodzenie uzyskiwane na stanowisku sędziego albo uposażenie pobierane przez sędziego przeniesionego w stan spoczynku - zgodnie z art. 100 § 8 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. - Prawo o ustroju sądów powszechnych (Dz. U. z 2020 r. poz. 365, z późn. zm.), wynagrodzenie uzyskiwane na stanowisku prokuratora albo uposażenie pobierane przez prokuratora przeniesionego w stan spoczynku - stosownie do art. 127 § 1 ustawy z dnia 28 stycznia 2016 r. Prawo o prokuraturze (Dz. U. z 2019 r. poz. 740 z późn. zm.), który odsyła do wskazanego wyżej art. 100 § 8 ustawy – Prawo o ustroju sądów powszechnych. 3. Za przychód osób prowadzących pozarolniczą działalność uważa się kwotę stanowiącą podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia społeczne, a w przypadku nieopłacania składek na ubezpieczenia społeczne - kwotę zadeklarowaną, jednak nie niższą niż 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia miesięcznego przyjętego do ustalenia kwoty ograniczenia rocznej podstawy wymiaru składek, ogłoszonego przez ministra właściwego do spraw zabezpieczenia społecznego w Dzienniku Urzędowym RP „Monitor Polski” do końca poprzedniego roku kalendarzowego. Składka obowiązuje od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku. Od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe dla osób prowadzących pozarolniczą działalność oraz dla osób z nimi współpracujących stanowi zadeklarowana kwota nie niższa jednak niż 3 136,20 zł miesięcznie. Dla osób prowadzących po raz pierwszy pozarolniczą działalność przepisy przewidują preferencyjne zasady opłacania składek na ubezpieczenia społeczne określając, że podstawę składek w okresie pierwszych 24 miesięcy od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa niż 30 % kwoty minimalnego wynagrodzenia[2]. Od dnia 1 stycznia 2020 r. do dnia 31 grudnia 2020 r. 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia wynosi 780,00 zł. Dla osób prowadzących pozarolniczą działalność gospodarczą korzystających z tzw. „małego ZUS” od dnia 1 stycznia 2019 r. podstawę wymiaru składek stanowi przychód osiągany przez osobę prowadzącą działalność. W takim przypadku podstawa wymiaru składek nie może przekraczać 60% kwoty prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia ogłoszonego w trybie art. 19 ust. 10 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych, na dany rok kalendarzowy i nie może być niższa, niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w styczniu danego roku. Warunkiem koniecznym uprawniającym do skorzystania z powyższego rozwiązania jest nieprzekroczenie w poprzednim roku kalendarzowym rocznego limitu przychodu w wysokości 30-krotności minimalnego wynagrodzenia obowiązującego w grudniu poprzedniego roku. 4. Przychodem mającym wpływ na zmniejszanie policyjnych świadczeń emerytalno-rentowych jest także przychód osiągany z tytułu działalności wykonywanej za granicą. Do przeliczenia kwot przychodów osiągniętych w państwach Unii Europejskiej/ Europejskiego Obszaru Gospodarczego lub Konfederacji Szwajcarskiej na równowartość w złotych polskich (PLN), stosownie do art. 90 rozporządzenia Parlamentu Europejskiego i Rady (WE) nr 987/2009, zastosowanie mają kursy referencyjne publikowane przez Europejski Bank Centralny. Kursy wymiany walut Europejskiego Banku Centralnego publikowane są na stronie internetowej: lub Tabela kursów walut obcych ogłaszana przez Europejski Bank Centralny dotyczy stosunku walut państw członkowskich do EUR, co oznacza, że przy przeliczaniu kwoty przychodu wyrażonej w walucie innej niż EUR np. w DKK (korona duńska), należy w pierwszej kolejności dokonać przeliczenia kwoty wyrażonej w tej innej walucie np. DKK na walutę EUR i dopiero w ten sposób uzyskaną kwotę w walucie EUR przeliczyć na walutę PLN. Do przeliczenia kwoty przychodów uzyskanych w państwach innych niż wyżej wymienione na równowartość w złotych polskich (PLN) stosuje się kursy średnie waluty państwa, w którym był osiągany przychód, ogłoszone przez NBP w ostatnim dniu każdego miesiąca. Przepisy dotyczące zmniejszania świadczeń stosuje się również do osób wyłączonych z obowiązku ubezpieczenia społecznego z tytułu ustalonego prawa do emerytury i renty lub wykonujących działalność niepodlegającą obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu z uwagi na podleganie temu obowiązkowi z innego tytułu. PRZYKŁAD: Emeryt jest zatrudniony na umowę o pracę i jednocześnie wykonuje umowę zlecenia na rzecz zleceniodawcy, który nie jest jego pracodawcą. W tym przypadku nie istnieje obowiązek ubezpieczenia z tytułu wykonywania umowy zlecenia. Obowiązkowe składki będą opłacane wyłącznie z tytułu wykonywania pracy w ramach umowy o pracę. Jednakże dla celów zmniejszania świadczenia emeryt winien wykazać przychody z obu źródeł. Każda z tych umów - samoistnie - podlega obowiązkowemu ubezpieczeniu społecznemu. 5. Do przychodów mających wpływ na zawieszenie lub zmniejszenie świadczeń emerytalno-rentowych nie wlicza się natomiast przychodów uzyskiwanych z tytułu wykonywania pracy zarobkowej nieobjętej obowiązkowymi ubezpieczeniami społecznymi. Przychody nieobjęte obowiązkiem ubezpieczeń społecznych, a tym samym nieuwzględniane przy ustalaniu przychodu wpływającego na zawieszenie lub zmniejszenie świadczeń, to w szczególności przychody osiągnięte z tytułu: wykonywania umowy o dzieło zawartej z osobą niebędącą jednocześnie pracodawcą emeryta lub rencisty, wykonywania pracy na podstawie umowy agencyjnej lub umowy zlecenia albo innej umowy o świadczenie usług, do której zgodnie z Kodeksem cywilnym stosuje się przepisy dotyczące zlecenia albo współpracy z osobą wykonującą takie umowy, przez ucznia szkoły ponadpodstawowej lub studenta - do ukończenia 26 roku życia, darowizny, zapomogi, działalności artystycznej lub twórczej. III. Zmniejszanie policyjnej emerytury lub renty inwalidzkiej: Na zmniejszenie wysokości tych świadczeń wpływa przychód przekraczający 70% lub 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia. W 2020 r. progi zarobkowe określone wskaźnikiem 70% lub 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wynoszą: W poszczególnych miesiącach 2020 r. w: 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia - Styczniu 3 452,20 zł 6 411,10 zł - Lutym 3 452,20 zł 6 411,10 zł - Marcu 3 639,10 zł 6 758,20 zł - Kwietniu 3 639,10 zł 6 758,20 zł - Maju 3 639,10 zł 6 758,20 zł - Czerwcu 3 732,10 zł 6 931,00 zł - Lipcu 3 732,10 zł 6 931,00 zł - Sierpniu 3 732,10 zł 6 931,00 zł - Wrześniu 3 517,20 zł 6 531,90 zł -Październiku 3 517,20 zł 6 531,90 zł - Listopadzie 3 517,20 zł 6 531,90 zł - Grudniu 3 618,30 zł 6 719,70 zł Razem 43 187,90 zł 80 205,20 zł 2. Wysokość zmniejszenia uzależniona jest od kwoty osiąganego przychodu. Jeżeli osiągany przychód nie przekracza 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, policyjna emerytura lub renta inwalidzka przysługuje w pełnej wysokości, Osiąganie przychodu wyższego niż 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, nieprzekraczającego jednak 130% tego wynagrodzenia, powoduje zmniejszenie otrzymywanego świadczenia. Zmniejszenie to jest równe kwocie, o jaką osiągany przychód przekracza 70% przeciętnego wynagrodzenia z tym, że nie może być ono wyższe od kwoty maksymalnego zmniejszenia świadczenia i od kwoty stanowiącej 25% świadczenia W razie osiągania przychodu w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia kwota policyjnej emerytury lub renty inwalidzkiej ulega zmniejszeniu o 25% jej wysokości. 3. W art. 104 ust. 8 pkt 1 i 2 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych określone zostały kwoty maksymalnego zmniejszenia świadczeń, które stosownie do art. 104 ust. 9 ww. ustawy podlegają podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w kolejnych terminach waloryzacji. W miesiącach styczeń i luty 2020 r. kwoty maksymalnego zmniejszenia wynoszą: dla policyjnej emerytury lub renty inwalidzkiej I grupy - 599,04 zł miesięcznie, dla policyjnej renty inwalidzkiej II i III grupy - 449,31 zł miesięcznie. a w miesiącach marzec 2020 – luty 2021 r.: dla policyjnej emerytury lub renty inwalidzkiej I grupy - 620,37 zł miesięcznie, dla policyjnej renty inwalidzkiej II i III grupy - 465,31 zł miesięcznie. 4. Przedstawione wyżej zasady nie mają zastosowania wobec osób, których policyjna emerytura stanowi 75% podstawy jej wymiaru, bez uwzględnienia podwyższenia z tytułu inwalidztwa pozostającego w związku ze służbą, oraz wobec osób pobierających rentę inwalidzką z tytułu inwalidztwa powstałego wskutek wypadku pozostającego w związku ze służbą lub wskutek choroby powstałej w związku ze szczególnymi właściwościami bądź warunkami służby z tytułu, których przysługują świadczenia odszkodowawcze. IV. Zmniejszanie i zawieszanie policyjnej renty rodzinnej: W zakresie zmniejszania lub zawieszania policyjnej renty rodzinnej z tytułu uzyskiwania dodatkowego przychodu mają zastosowanie przepisy art. 103 - 105 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Wyjątek stanowi jedynie art. 24 pkt 5 ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (...), zgodnie, z którym w stosunku do małżonka pobierającego policyjną rentę rodzinną po zmarłym funkcjonariuszu, którego śmierć pozostaje w związku ze służbą i jest następstwem czynu karalnego nie stosuje się przepisów dotyczących zawieszania lub zmniejszania tego świadczenia z tytułu osiągania dodatkowego przychodu. Nie zawiesza się ani nie zmniejsza z tytułu osiągania dodatkowego przychodu policyjnej renty rodzinnej, pobieranej przez osobę, która ma jednocześnie ustalone prawo do emerytury i ukończyła wiek wynoszący 60 lat (kobiety) lub 65 lat (mężczyźni), a pobiera rentę rodzinną, jako świadczenie wybrane lub korzystniejsze. Na zmniejszenie wysokości lub zawieszenie wypłaty renty rodzinnej wpływa przychód (określony w pkt II niniejszej informacji) przekraczający 70% lub 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia (tabela pkt niniejszego pisma). Wysokość zmniejszenia uzależniona jest od kwoty osiąganego przychodu. W art. 104 ust. 8 pkt 3 ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych określona została maksymalna kwota zmniejszenia renty rodzinnej, która stosownie do art. 104 ust. 9 ww. ustawy podlega podwyższeniu przy zastosowaniu wskaźnika waloryzacji emerytur i rent w kolejnych terminach waloryzacji. Kwota maksymalnego zmniejszenia renty rodzinnej, do której uprawniona jest jedna osoba: w miesiącach styczeń i luty 2020 r. wynosi 509,22 zł miesięcznie, w miesiącach marzec 2020 - luty 2021 r. wynosi 527,35 zł miesięcznie, Zasady zmniejszania/zawieszania renty rodzinnej Jeżeli osiągany przychód nie przekracza 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, policyjna renta rodzinna przysługuje w pełnej wysokości. Osiąganie przychodu wyższego niż 70%, a nieprzekraczającego 130% tego wynagrodzenia, powoduje zmniejszenie otrzymywanego świadczenia. Zmniejszenie to jest równe kwocie, o jaką osiągany przychód przekracza 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia z tym, że nie może być ono wyższe od kwoty maksymalnego zmniejszenia tego świadczenia. Osiąganie przychodu w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przez osobę pobierającą policyjną rentę rodzinną powoduje zawieszenie wypłaty renty rodzinnej. Zmniejszenie policyjnej renty rodzinnej, do której uprawnionych jest więcej niż jedna osoba i jedna z tych osób (lub kilka) osiąga przychód w wysokości pomiędzy 70% a 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, następuje poprzez zmniejszenie części renty przysługującej osobie osiągającej przychód o kwotę tego przekroczenia, nie więcej jednak niż o część kwoty maksymalnego zmniejszenia ustaloną proporcjonalnie do liczby osób uprawnionych. PRZYKŁAD: Do renty rodzinnej są uprawnione 3 osoby i jedna z nich osiąga przychody w wysokości przekraczającej 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, nie wyższe jednak niż 130% tego wynagrodzenia. Renta rodzinna w części przysługującej osobie osiągającej przychód winna być zmniejszona o przypadającą na jednego uprawnionego część kwoty maksymalnego zmniejszenia, czyli o 1/3 tej kwoty, wynoszącą: w styczniu i lutym 2020 r.: 509,22 zł 509,22 zł x 1/3 = 169,74 zł w miesiącach marzec 2020 r. - luty 2021 r.: 527,35 zł 527,35 zł x 1/3 = 175,78 zł Wysokości części renty przysługujących pozostałym członkom rodziny nie ulegają zmianie Osiąganie przychodu w kwocie przekraczającej 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia przez osobę pobierającą policyjną rentę rodzinną, do której uprawnionych jest więcej niż jedna osoba, powoduje zawieszenie wypłaty części renty rodzinnej przysługującej tej osobie. Osoby pobierające policyjną rentę rodzinną, do której uprawnionych jest więcej niż jedna osoba, mogą złożyć wniosek o wyłączenie z kręgu osób uprawnionych do renty. Złożenie takiego wniosku jest okolicznością powodującą ustanie prawa do renty rodzinnej. W przypadku złożenia ww. wniosku prawo do renty rodzinnej dla pozostałych osób ulega ponownemu ustaleniu z pominięciem osoby wyłączonej. Ponowne ustalenie prawa do renty dla osoby wyłączonej następuje na wniosek osoby wyłączonej. V. Zawieszenie renty socjalnej Zgodnie z przepisami ustawy o rencie socjalnej na podstawie decyzji otrzymanych z ZUS, Dyrektor Zakładu Emerytalno-Rentowego Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, będący organem emerytalnym, ustala osobom uprawnionym do policyjnej renty rodzinnej wysokość renty socjalnej i dokonuje jej wypłaty w zbiegu z policyjną rentą rodzinną. Prawo do renty socjalnej ulega zawieszeniu w miesiącu, w którym uzyskany został przez uprawnionego przychód w łącznej kwocie przekraczającej 70 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia za kwartał kalendarzowy ostatnio ogłoszonego przez Prezesa GUS do celów emerytalnych. Za przychód mający wpływ na zawieszenie prawa do renty socjalnej uważa się przychód z tytułu działalności podlegającej obowiązkowi ubezpieczenia społecznego, omówiony w pkt II niniejszej informacji, a ponadto przychód osiągany z tytułu: umowy zlecenia przez uczniów szkół ponadpodstawowych i studentów, którzy nie ukończyli 26 roku życia; honorariów z tytułu działalności artystycznej lub twórczej; umowy najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych umów o podobnym charakterze, opodatkowanych według przepisów o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne. Obowiązek powiadomienia organu emerytalnego o osiąganiu przychodu w kwocie powodującej zawieszenie prawa do renty socjalnej spoczywa na uprawnionym lub jego przedstawicielu ustawowym (np. opiekunie prawnym lub kuratorze) i podlega spełnieniu poprzez złożenie pisemnego oświadczenia, a jeżeli od osiąganego przychodu odprowadzane są składki na ubezpieczenia społeczne, zaświadczenia wystawionego przez płatnika składek. Kwotę dopuszczalnego przychodu do celów zawieszenia prawa do renty socjalnej stanowiącą 70 % przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia, ogłasza Prezes ZUS w Dzienniku Urzędowym RP „Monitor Polski” (tabela pkt niniejszego pisma). VI. Rozliczenie z organem emerytalnym – Dyrektorem Zakładu Emerytalno-Rentowego MSWiA - z tytułu osiągania dodatkowego przychodu po zakończeniu roku kalendarzowego: Po zakończeniu każdego roku kalendarzowego – do końca marca roku następnego –świadczeniobiorca osiągający przychód z działalności objętej obowiązkowo ubezpieczeniem społecznym zobowiązany jest nadesłać do Zakładu zaświadczenie/oświadczenie o łącznej kwocie przychodu osiągniętego w poprzednim roku kalendarzowym lub w poszczególnych jego miesiącach. Jeżeli świadczeniobiorca w 2020 roku prowadził pozarolniczą działalność i dobrowolnie opłacał składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, składa oświadczenie o łącznej kwocie przychodu stanowiącego podstawę wymiaru składek, a w przypadku nieopłacania składek – o kwocie, jaką zadeklarowałby, gdyby opłacał składkę na ubezpieczenia emerytalne i rentowe (rozdział II pkt 3 pisma). Kwota 60% prognozowanego przeciętnego wynagrodzenia obowiązująca w 2019 r. wynosiła: 2 859,00 zł - miesięcznie, 34 308,00 zł - rocznie. Dla osób prowadzących pozarolniczą działalność w okresie pierwszych 24 miesięcy, przepisy przewidują preferencyjne zasady opłacania składek na ubezpieczenia społeczne określając, że podstawę składek od dnia rozpoczęcia wykonywania działalności gospodarczej, stanowi zadeklarowana kwota, nie niższa niż 30% kwoty minimalnego wynagrodzenia. Kwota 30 % minimalnego wynagrodzenia obowiązująca w 2019 r. wynosiła: 675,00 zł miesięcznie, 8 100,00 zł rocznie. Dane zawarte w zaświadczeniu/oświadczeniu stanowią podstawę do dokonania przez organ emerytalny rocznego rozliczenia policyjnej emerytury lub renty z tytułu osiągania dodatkowego przychodu. Złożenie zaświadczenia/oświadczenia uwzględniającego miesięczne kwoty przychodu osiągniętego przez emeryta lub rencistę w poprzednim roku kalendarzowym traktowane jest, jako wniosek o dokonanie miesięcznego rozliczenia świadczeń. W 2019 r. progi zarobkowe określone wskaźnikiem 70% i 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia wynosiły: W poszczególnych miesiącach 2019 r. w: 70% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia 130% przeciętnego miesięcznego wynagrodzenia - Styczniu - Lutym - Marcu - Kwietniu - Maju - Czerwcu - Lipcu - Sierpniu - Wrześniu - Październiku - Listopadzie - Grudniu 3 206,20 zł 3 206,20 zł 3 404,70 zł 3 404,70 zł 3 404,70 zł 3 465,70 zł 3 465,70 zł 3 465,70 zł 3 387,50 zł 3 387,50 zł 3 387,50 zł 3 452,20 zł 5 954,30 zł 5 954,30 zł 6 322,90 zł 6 322,90 zł 6 322,90 zł 6 436,30 zł 6 436,30 zł 6 436,30 zł 6 291,10 zł 6 291,10 zł 6 291,10 zł 6 411,10 zł Roczne kwoty graniczne 40 638,30 zł 75 470,60 zł Kwoty maksymalnego zmniejszenia w roku 2019 wynosiły: W poszczególnych miesiącach 2019 r. w: policyjna emerytura lub renta inwalidzka I grupy policyjna renta inwalidzka II i III grupy renta rodzinna do której uprawniona jest jedna osoba - Styczniu - Lutym - Marcu - Kwietniu - Maju - Czerwcu - Lipcu - Sierpniu - Wrześniu - Październiku - Listopadzie - Grudniu 582,38 zł 582,38 zł 599,04 zł 599,04 zł 599,04 zł 599,04 zł 599,04 zł 599,04 zł 599,04 zł 599,04 zł 599,04 zł 599,04 zł 436,82 zł 436,82 zł 449,31 zł 449,31 zł 449,31 zł 449,31 zł 449,31 zł 449,31 zł 449,31 zł 449,31 zł 449,31 zł 449,31 zł 495,06 zł 495,06 zł 509,22 zł 509,22 zł 509,22 zł 509,22 zł 509,22 zł 509,22 zł 509,22 zł 509,22 zł 509,22 zł 509,22 zł Roczne kwoty maksymalnego zmniejszenia 7 155,16 zł 5 366,74 zł 6 082,32 zł Informacja zaktualizowana w dniu 2020 r. [1] zgodnie z art. 40a ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (...), prawo do emerytury ulega zawieszeniu w razie ponownego przyjęcia emeryta do służby w Policji, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Straży Granicznej, Straży Marszałkowskiej, Służbie Ochrony Państwa, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Celno- Skarbowej lub Służbie Więziennej albo powołania emeryta do zawodowej służby wojskowej; w rozumieniu przepisów ustawy o zaopatrzeniu emerytalnym funkcjonariuszy Policji (...); [2] z zastrzeżeniem – osoba ta musi spełniać dodatkowe warunki, o których mowa w art. 18a ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2020 r. poz. 266 z późn. zm.). W 1998 r. zostałem powołany do zasadniczej służby wojskowej, a od 1999 r. do 2002 r. pełniłem nadterminową zasadniczą służbę wojskową, w tym przez 2 lata na etacie podoficera zawodowego, ze służby nadterminowej zostałem zwolniony w stopniu plutonowego. Czy zostając w tym roku żołnierzem zawodowym, będą mnie obowiązywać stare zasady emerytury wojskowej? Kiedy żołnierz może przejść na emeryturę? W Pana przypadku mamy do omówienia kwestię emerytury wojskowej, która przysługuje żołnierzom zawodowym, a regulowana jest na podstawie ustawy z dnia 10 grudnia 1993 r. o zaopatrzeniu emerytalnym żołnierzy zawodowych oraz ich rodzin. Zgodnie z treścią art. 1 przywołanej ustawy: „żołnierzom zwolnionym z zawodowej służby wojskowej przysługuje z budżetu państwa, na zasadach określonych w ustawie, zaopatrzenie emerytalne z tytułu wysługi lat lub w razie całkowitej niezdolności do służby, a członkom ich rodzin – w razie śmierci żywiciela”. Emerytura wojskowa będzie przysługiwała żołnierzowi zawodowemu, który został zwolniony ze służby wojskowej, zaś w dniu zwolnienia z tej służby posiadał 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim. Nie dotyczy zaś osób, które mają prawo do otrzymywania emerytury na podstawie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych. Okres 15 lat służby dotyczy tych żołnierzy, którzy podjęli służbę przed rokiem 2013, gdyż od 2013 roku właśnie zmieniły się zasady przyznawania emerytury i innych świadczeń żołnierzom zawodowym. Wedle nowych przepisów emerytura będzie przysługiwała żołnierzom zawodowym z 25-letnim stażem w wojsku oraz dopiero po ukończeniu przez żołnierza 55. życia. Z uwagi na fakt wstąpienia przez Pana do armii, tj. rok 1998, a następnie teraz – ma Pan prawo do skorzystania z bardziej korzystnych warunków przejścia na emeryturę, a więc skorzystania z tej możliwości już po 15 latach służby. Aktualnie w Ministerstwie Obrony Narodowej toczą się dyskusje oraz swego rodzaju rozmowy z żołnierzami, którzy chcą przywrócenia stanu sprzed reformy – jednakże nie mają one większych szans na powodzenie oraz wpływu na Pańską sytuację. Przerwa w służbie a przejście żołnierza na emeryturę Dodatkowo pragnę wskazać, że fakt przerwy w pełnieniu służby wojskowej również nie ma wpływu na Pańską sytuację, bowiem przepisy nie wymagają konieczności pełnienia funkcji nieprzerwanie. O tym również niedawno wypowiadał się wiceminister obrony narodowej, który stwierdził, iż „przerwa w pełnieniu zawodowej służby wojskowej nie ma bezpośredniego wpływu na nabycie uprawnień do emerytury wojskowej, bowiem przepisy nie wymagają od byłego żołnierza zawodowego posiadania nieprzerwanego stażu służby wojskowej uprawniającego do emerytury wojskowej. Natomiast istotnym czynnikiem wpływającym na zasady przyznania tych uprawnień jest data przyjęcia do zawodowej służby wojskowej”. Okres zasadniczej służby wojskowej wlicza się do okresu stażu wymaganego do osiągnięcia emerytury. Dodatkowo żołnierzami w czynnej służbie wojskowej w okresie do 2010 r. były osoby, które odbywały zasadniczą służbę wojskową, nadterminową zasadniczą służbę wojskową, przeszkolenie wojskowe, ćwiczenia wojskowe i okresową służbę wojskową lub pełnią służbę wojskową w razie ogłoszenia mobilizacji i w czasie wojny (art. 59 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej – Dz. U. z 2004 r. Nr 241, poz. 2416 z późn. zm.). Wysokość emerytury żołnierza Jeśli zaś chodzi o wysokość świadczenia emerytalnego wypłacanego przez Wojskowe Biura Emerytalne, to dla żołnierzy którzy pozostawali w służbie przez 31 grudnia 2012 roku wynosi ona 40% podstawy wymiaru za 15 lat służby wojskowej w Wojsku Polskim i będzie wzrastać: 2,6% podstawy wymiaru za każdy dalszy rok służby wojskowej 2,6% podstawy wymiaru za każdy rok urlopu wychowawczego, nie więcej jednak niż łącznie 3 lata, 0,7% podstawy wymiaru za każdy rok urlopu wychowawczego powyżej 3 lat. Oprócz tego przysługuje wiele innych dodatków i uprawnień do zmiany wysokości świadczenia, która zależą Od miejsca pełnienia służby, czasu i jej warunków. Emeryturę podwyższa się również o: 2% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: w składzie personelu latającego na samolotach naddźwiękowych, w składzie załóg okrętów podwodnych, w charakterze nurków i płetwonurków, w zwalczaniu fizycznym terroryzmu; 1% podstawy wymiaru za każdy rok służby pełnionej bezpośrednio: w składzie personelu latającego na pozostałych samolotach i śmigłowcach, w składzie załóg nawodnych wojskowych jednostek pływających, w charakterze skoczków spadochronowych i saperów, w służbie wywiadowczej za granicą, w oddziałach specjalnych. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych”. Pełnienie służby w szczególnych warunkach powoduje zwiększenie emerytury o 2%lub 1% podstawy jej wymiaru za każdy rok tej służby. Emeryturę podwyższa się o 0,5% podstawy wymiaru za każdy rozpoczęty miesiąc pełnienia służby na froncie w czasie wojny lub w strefie działań wojennych Doliczenie do wysługi emerytalnej okresów opłacania składek na ubezpieczenie emerytalne i rentowe w Funduszu Ubezpieczeń Społecznych, czyli w pracy innej niż wojsko, przypadających po zwolnieniu ze służby następuje, jeżeli: emerytura wynosi mniej niż 75% podstawy jej wymiaru, emeryt ukończył 55 lat życia – mężczyzna i 50 lat życia – kobieta albo stał się inwalidą. W przypadku żołnierzy przyjętych do zawodowej służby wojskowej po raz pierwszy po dniu 1 stycznia 1999 r., emerytura wojskowa będzie ustalona wyłącznie za okres służby wojskowej. Więc z uwagi na przyjęcie Pana do służby przed 1999 rokiem istnieje szansa na uwzględnienie również innych składek w obliczaniu wymiaru świadczenia. Do prawidłowego obliczenia podstawy wymiaru emerytury należy obliczyć całe uposażenie, w skład którego należy wliczyć: uposażenie zasadnicze według stanowiska służbowego, dodatek za długoletnią służbę wojskową, dodatki o charakterze stałym, 1/12 dodatkowego uposażenia rocznego. Jak Pan widzi, składników od których będzie wyliczona wysokość Pańskiego świadczenia, jest bardzo wiele, nie dysponuję wystarczająca ilością informacji, aby wskazać Panu wysokość świadczenia, które Pan otrzyma. Szczegółowych wyliczeń dokona właściwa jednostka po złożeniu przez Pana takiego wniosku. Do wniosku powinien Pan dołączyć również stosowne dokumenty. Więcej szczegółów w zakresie dokumentów, które musi Pan złożyć wraz z wnioskiem, dostępne pod linkiem: Podsumowując – będzie Pan mógł skorzystać z preferencyjnych warunków i przejść na emeryturę już po 15 latach służby. Jeśli masz podobny problem prawny, zadaj pytanie naszemu prawnikowi (przygotowujemy też pisma) w formularzu poniżej ▼▼▼ Zgodnie z utrwaloną linią orzeczniczą, w tym w szczególności zgodnie z treścią uchwały Sądu Najwyższego w składzie 7 sędziów z dnia 16 października 2013 r., sygn. akt II UZP 6/13, czytamy iż: “czas zasadniczej służby wojskowej odbytej w okresie obowiązywania art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej, w brzmieniu obowiązującym do 31 grudnia 1974 r., zalicza się do okresu pracy w szczególnych warunkach, o ile pracownik po zakończeniu odbywania służby został zatrudniony w tych samych warunkach przez pracodawcę, u którego był zatrudniony w chwili powołania do służby. Warunki powrotu pracownika do poprzedniego zatrudnienia po odbyciu zasadniczej służby wojskowej w okresie od 29 listopada 1967 r. do 5 sierpnia 1979 r. określał art. 106 ust. 1 ww. ustawy”. Wedle wspomnianych przepisów zakład, który zatrudniał pracownika w dniu powołania do zasadniczej służby wojskowej, był obowiązany do zatrudnienia go na poprzednio zajmowanym stanowisku lub stanowisku równorzędnym pod względem rodzaju pracy oraz zaszeregowania osobistego, jeżeli w ciągu 30 dni od dnia zwolnienia z tej służby pracownik zgłosił swój powrót do zakładu w celu podjęcia zatrudnienia. Z powyższego wynika, że pracownikowi zatrudnionemu przed powołaniem do służby wojskowej w szczególnych warunkach (I kategoria zatrudnienia w tamtym okresie), który po zakończeniu służby ponownie podjął pracę na tym samym stanowisku, okres ten podlega wliczeniu do okresu wykonywania pracy w szczególnych warunkach. Powyższe odnosiło się również do sytuacji, w której po powrocie do pracy pracownik podjął się wykonywania innej pracy (również zaliczanej do kategorii prac wykonywanych w szkodliwych warunkach), wówczas okres tej służby pomimo zmiany stanowiska pracy jest zaliczany do okresu wymaganego do uzyskania wcześniejszej emerytury. Sądy już od dłuższego czasu nie stwarzały problemów z zaliczaniem okresu odbywania służby wojskowej do stażu pracy. Zauważyłam, że również ZUS poddał się obowiązującemu orzecznictwu. Dlaczego więc zamieszczam ten wpis? Dzisiejszy wpis podyktowany jest świeżym orzeczeniem Sądu Apelacyjnego w Lublinie z dnia 11 stycznia 2017 r., sygn. akt: III AUa 808/16, zgodnie z którym czytamy, iż: “Czas zasadniczej służby wojskowej zalicza się do okresu pracy wymaganego do nabycia emerytury w niższym wieku emerytalnym (art. 184 w związku z art. 32 ust. 1 także wtedy, gdy, żołnierz przed powołaniem do zasadniczej służby wojskowej w ogóle nie był zatrudniony, ale po zwolnieniu z tej służby w ciągu trzydziestu dni podjął zatrudnienie i pracował w szczególnych warunkach pracy”. Owo “precedensowe” rozstrzygnięcie może bowiem stanowić koło ratunkowe dla wielu osób, które nie posiadały do tej pory odpowiedniego stażu pracy w warunkach szczególnych na dzień 31 grudnia 1998r. W uzasadnieniu do przywołanego orzeczenia, czytamy iż: “Zgodnie brzmieniem przepisu art. 108 ust. 1 ustawy z dnia 21 listopada 1967 r. o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej – do okresu zatrudnienia wlicza się w zakresie wszelkich uprawnień związanych z tym zatrudnieniem, okres odbywania służby wojskowej, jeżeli po jej odbyciu pracownik w ciągu trzydziestu dni podjął zatrudnienie w tym samym zakładzie pracy, w którym był zatrudniony przed powołaniem do służby. W myśl § 3 art. 108 ustawy o powszechnym obowiązku obrony, warunkiem wliczenia służby wojskowej do okresu zatrudnienia jest zachowanie terminów, o których mowa w art. 106 ust. 1 lub w art. 107 ust. 1. Zgodnie z § 5 ust. 1 ww. rozporządzenia Rady Ministrów z 22 listopada 1968 r. żołnierzowi, który podjął zatrudnienie stosownie do zasad określonych § 2-4, wlicza się czas odbywania służby wojskowej do okresu zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym podjął zatrudnienie, w zakresie wszelkich uprawnień związanych z zatrudnieniem w tym zakładzie oraz w zakresie szczególnych uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie. Nadto ust. 2 omawianego § 5 rozporządzenia stanowił, iż jeżeli żołnierz po odbyciu służby wojskowej podjął zatrudnienie zgodnie z § 3 ust. 3 w innym zakładzie pracy, do okresu zatrudnienia w zakresie określonym w ust. 1 wlicza się także czas zatrudnienia w zakładzie pracy, w którym był pracownikiem w dniu powołania do służby wojskowej. Z powyższych uregulowań nie wynika, w ocenie Sądu Apelacyjnego, aby warunkiem zachowania uprawnień w nich przewidzianych było podjęcie pracy na tym samym stanowisku czy też w tym samym zakładzie pracy, co przed powołaniem do służby wojskowej. Obowiązek zatrudnienia żołnierza na stanowisku poprzednio zajmowanym równorzędnym lub zgodnym z nowo uzyskanymi kwalifikacjami dotyczył zakładu pracy, nie zaś żołnierza zgłaszającego powrót do pracy po odbyciu służby wojskowej. Przepisy § 3 ust. 4 i § 5 ust. 2 rozporządzenia z dnia 22 listopada 1968 r. wyraźnie zaś stanowią o możliwości podjęcia przez żołnierza – we wskazanych w nich warunkach – zatrudnienia w innym zakładzie pracy z wliczeniem okresu zatrudnienia w poprzednim zakładzie pracy do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień uzależnionych od wykonywania pracy na określonym stanowisku lub w określonym zawodzie”. Mam głęboką nadzieję, iż orzeczenie Sądu Apelacyjnego w Lublinie nie pozostanie odosobnionym, pozwoli to wielu osobom na zdobycie emerytury w wieku obniżonym. Jestem radcą prawnym i od 2009 roku prowadzę działalność na obszarze całej Polski walcząc przed Sądami w sprawach o emerytury, renty, zasiłki, świadczenia przedemerytalne, jak również o zaległe składki na ubezpieczenie. Dzięki dziesiątkom przeprowadzonych spraw, jestem w stanie wspomóc swoich klientów doświadczeniem nabytym w procesach, jak również znaleźć racjonalne argumenty na przeciwstawienie się bezzasadnym odmowom w decyzjach dotyczących przyznania gwarantowanych świadczeń. Wezwanie na ćwiczenia wojskowe są co do zasady obowiązkowe i pracodawca jest zobligowany zwolnić pracownika z pracy. Jak należy rozliczyć czas takiej nieobecności? Czy pracownikowi przysługuje wówczas urlop wypoczynkowy? Czy czas ćwiczeń wlicza się do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze? Odpowiedź na te i wiele innych pytań, które zadają sobie pracodawcy po otrzymaniu wezwania pracownika w celu odbycia ćwiczeń wojskowych, w niniejszym wojskowe – jakich pracowników można na nie wezwać?Od 24 marca 2015 roku poszerzony został katalog osób, które mogą zostać wezwane w celu odbycia ćwiczeń wojskowych. Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 11 lutego 2015 roku w sprawie wprowadzenia obowiązkowych ćwiczeń wojskowych na ćwiczenia wojskowe mogą zostać wezwani:żołnierze rezerwy i osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami rezerwy posiadające nadane przydziały mobilizacyjneżołnierze rezerwy i osoby przeniesione do rezerwy niebędące żołnierzami, którym planuje się nadać takie rezerwy jest osoba, która została przeniesiona do rezerwy po zwolnieniu z czynnej służby wojskowej, natomiast osoba przeniesiona do rezerwy niebędąca żołnierzem rezerwy to osoba zdolna do służby wojskowej, lecz która jej nie odbyła i została przeniesiona do rezerwy. Od 24 marca 2015 roku na ćwiczenia wojskowe może zostać powołany każdy Polak do 50. roku życia zdolny do służby – zarówno ten, który odbył służbę wojskową, jak i ten, który w wojsku w ogóle nie był. Ćwiczenia wojskowe mogą być:jednodniowe;krótkotrwałe – trwające nieprzerwanie do 30 dni;długotrwałe – trwające nieprzerwanie do 90 dni;rotacyjne – trwające łącznie do 30 dni i odbywane z przerwami w określonych dniach w ciągu roku rozliczyć okres odbywania ćwiczeń wojskowych w ewidencji czasu pracy?Na czas odbywania przez pracownika ćwiczeń wojskowych pracodawca powinien udzielić pracownikowi urlopu bezpłatnego. Mówi o tym wprost art. 124 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej Polskiej, w którym czytamy:„Pracodawca udziela pracownikowi powołanemu do odbycia ćwiczeń wojskowych, pełnienia okresowej służby wojskowej lub terytorialnej służby wojskowej rotacyjnie urlopu bezpłatnego na okres trwania tych ćwiczeń lub służby. W czasie trwania urlopu bezpłatnego, […] pracownik zachowuje wszystkie uprawnienia wynikające ze stosunku pracy, z wyjątkiem prawa do wynagrodzenia”.Urlop bezpłatny w celu odbycia ćwiczeń wojskowych istotnie różni się od zwykłego urlopu bezpłatnego, gdyż czas jego trwania wlicza się do stażu pracy, od którego zależą uprawnienia pracownicze, np. prawo do:urlopu wypoczynkowego;nagrody jubileuszowej;dodatku nie musi także składać wniosku o urlop bezpłatny, jak ma to miejsce w przypadku urlopu bezpłatnego z art. 174 Kodeksu pracy (dalej jako kp).W wydanym pracownikowi świadectwie pracy należy pamiętać, aby wskazać odpowiednią podstawę prawną takiego urlopu bezpłatnego, czyli art. 124 Ustawy o powszechnym obowiązku obrony Rzeczypospolitej bezpłatny w celu odbycia ćwiczeń wojskowych należy wpisać w świadectwie pracy z podaniem odpowiedniej podstawy prawnej, aby kolejni pracodawcy czy też instytucje, np. ZUS, mieli informację, że okres tego urlopu wlicza się do stażu pracy, w odróżnieniu od zwykłego urlopu bezpłatnego udzielanego na podstawie art. 174 kp. Szczególne uprawnienia pracowników w okresie odbywania ćwiczeń wojskowychPracownik odbywający ćwiczenia wojskowe jest także pod szczególną ochroną Kodeksu pracy. Podobnie jak kobiety w ciąży, osoby na urlopie macierzyńskim i ojcowskim, czy też pracownicy w okresie ochronnym, którym brakuje mniej niż 4 lata do emerytury, w czasie urlopu bezpłatnego udzielonego w celu odbycia ćwiczeń wojskowych pracownikowi:nie można wypowiedzieć umowy o pracę;nie wolno zmienić jej warunków, np. zmniejszyć etatu, zlikwidować dodatku funkcyjnego;należy zagwarantować powrót na to samo stanowisko, które zajmował te nie obowiązują w sytuacji:ogłoszenia upadłości lub likwidacji firmy;zwolnienia dyscyplinarnego pracownika;powołania do ćwiczeń wojskowych trwających 1 odbywania ćwiczeń wojskowych może zostać także uznany za okres pracy w szczególnych warunkach, gdyż jak wskazał w swoim wyroku z 19 maja 2016 roku Sąd Najwyższy, II UK 275/15:„[…] zalicza się pracownikowi jako okresy pracy w szczególnych warunkach okresy odbywanych przez niego ćwiczeń wojskowych jako żołnierz rezerwy, jeżeli powrócił do uprzednio wykonywanej pracy w szczególnych warunkach”. Jeżeli pracownik pracujący w szczególnych warunkach zostanie wezwany na ćwiczenia wojskowe, okres tych ćwiczeń jest wliczany do okresu pracy w szczególnych warunkach, o ile pracownik wróci do pracy w szczególnych warunkach. Ma to niebagatelne znaczenie dla uprawnień emerytalnych, gdyż za pracę w szczególnych warunkach należy się emerytura wcześniejsza niż wynika z powszechnego wieku na ćwiczenia wojskowe a wynagrodzenie Mimo że okres urlopu bezpłatnego w celu odbycia ćwiczeń wojskowych wlicza się do stażu pracy, za okres ten pracownikowi nie przysługuje wynagrodzenie. Pracownikowi zamiast wynagrodzenia należy się świadczenie pieniężne rekompensujące mu utratę wynagrodzenia związaną z wezwaniem do odbycia ćwiczeń wojskowych. Szczegółowe zasady przyznawania i wypłaty świadczeń znajdują się w Rozporządzeniu Rady Ministrów z 25 sierpnia 2015 roku w sprawie sposobu ustalania i trybu wypłacania świadczenia pieniężnego żołnierzom rezerwy oraz osobom przeniesionym do rezerwy niebędącym żołnierzami rozporządzeniu czytamy, że:świadczenie rekompensujące wypłaca się żołnierzowi za okres odbytych ćwiczeń wojskowych;liczba dni odbytych ćwiczeń wojskowych potwierdza dowódca jednostki wojskowej, wystawiając stosowne zaświadczenie;okres odbytych ćwiczeń wojskowych stanowi suma dni odbytych ćwiczeń liczona od dnia stawienia się na ćwiczenia do dnia zwolnienia z po powrocie do pracy powinien przedstawić pracodawcy zaświadczenie dowódcy jednostki o liczbie dni odbytych ćwiczeń. Na tej podstawie pracodawca jest zobowiązany wystawić pracownikowi zaświadczenie o kwocie dziennego utraconego wynagrodzenia w związku z odbytymi utraconego wynagrodzenia stanowi kwota miesięcznego wynagrodzenia pracownika podzielona przez 21 i następnie pomnożona przez liczbę dni odbytych ćwiczeń o rekompensatę wraz z zaświadczeniem o utraconym wynagrodzeniu i o liczbie odbytych dni ćwiczeń wystawionym przez dowódcę jednostki pracownik powinien złożyć do prezydenta lub burmistrza miasta albo wójta gminy w miejscu, w którym pracownik wezwany na ćwiczenia wojskowe może zostać z nich zwolniony?Wezwanie na ćwiczenia wojskowe nie oznacza, że bezwzględnie musi się na nie stawić. Rozporządzenie Ministra Obrony Narodowej z 15 czerwca 2015 roku w sprawie ćwiczeń wojskowych wskazuje, że w razie:śmierci najbliższego członka rodziny obłożnej choroby zaistnienia innych szczególnie uzasadnionych okolicznościdowódca jednostki może zwolnić osobę odbywającą ćwiczenia wojskowe przed ich zakończeniem lub też wojskowy komendant uzupełnień może zwolnić żołnierza rezerwy albo osobę niebędącą żołnierzem z ćwiczeń wojskowych przed ich wezwanie pracownika do odbycia ćwiczeń wojskowych stanowi dla pracodawcy niemałe wyzwanie. Musi on wiedzieć, jak w takiej sytuacji postąpić. Najważniejsze to udzielić pracownikowi w odpowiedni sposób urlopu bezpłatnego, który w odróżnieniu od kodeksowego wlicza się do stażu pracy, czy też wystawić odpowiednie zaświadczenie o utraconym dochodzie. Pracodawca musi pamiętać, że w okresie ćwiczeń wojskowych pracownik jest pod ochroną, a gdy będzie mu wystawiać świadectwo pracy, zapis o urlopie bezpłatnym udzielonym na ćwiczenia wojskowe musi się na nim znaleźć wraz z odpowiednią podstawą prawną jego udzielenia.

powrót do wojska z emerytury